Istorijat lovišta

Krajem 1956. godine, za potrebe nauke i praktične nastave, Šumarskom fakultetu Univerziteta u Beogradu dodeljena je Gospodarska Jedinica „Goč-Gvozdačka reka“ u površini od 3.731 ha. Istim rešenjem određeno je da se sa ustupljenim šumama Fakultetu predaju i svi objekti (putevi, zgrade, postrojenja) koji služe za unapređenje i gazdovanje šumama. Radi upravljanja ovim šumama Fakultet je iste godine osnovao Školsko ogledno dobro Šumarskog fakulteta „Momčilo Popović“ sa sedištem u Beogradu. Posle dve godine, ove šume su prilikom izrade šumskoprivredne osnove podeljene na dve gazdinske jedinice: Goč-Gvozdac „A“ – ekonomske šume; Goč-Gvozdac „B“ – meliorativna jedinica.

Posle četiri decenije (1996), u okviru ovih šuma ustanovljeno je lovište „Obrazovni i lovno-uzgojni centar Goč-Gvozdac“, koje je dato na gazdovanje Šumarskom fakultetu u Beogradu na period od dvadeset godina. Međutim, lovištem se nije gazdovalo do 2004. godine, kada je na inicijativu tadašnjeg Direktora Centra za nastavno-naučne objekte izrađena lovna osnova. Odmah po njenom usvajanju počelo se sa sprovođenjem planiranih mera gajenja i zaštite divljači što je uticalo da se značajno poveća brojnost tri gajene vrste – srna, divlja svinja i zec. Na inicijativu Katedre Iskorišćavanja šuma tokom 2009. godine izgrađeno je nekoliko lovnih objekata: hvataljka sa prethvataljkom za divlje svinje, visoka pokrivena čeka i čardak za skladištenje kukuruza. Ubrzo, 15. januara 2010. godine, u ovom lovištu je po prvi put ulovljen vuk – mužjak biomase 40 kg. Kao što se vidi tek posle pet decenija postojanja nastavne baze „Goč“ stvoreni su uslovi za razvoj lovnog gazdovanja i obavljanje terenske nastave studenata Šumarskog fakulteta u Beogradu iz oblasti lovstva sa zaštitom lovne faune.